EFS

Program rozwojowy przewiduje ciąg zmian w warunkach, w jakich odbywają się podstawowe procesy szkolne: kształcenie, wychowanie, opieka nad uczniem, współpraca szkoły ze środowiskiem. Stanowi on  opis kluczowych obszarów działania szkoły, w których szkoła chce wprowadzać zmiany z myślą o podniesieniu efektów kształcenia; strategie wdrażania tych zmian oraz określenie tego, co ma być ich rezultatem. Program rozwoju jest tylko jednym z przejawów kompleksowego podejścia do procesu planowania pracy, ale nie zawiera działań związanych z zapewnieniem jej bieżącego rozwoju. Jego podstawą powinny być: programy szkoły, aspiracje szkoły i środowiska, diagnoza aktualnego stanu.
Wraz z wejściem w życie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2006 r. przestało obowiązywać Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad sprawowania nadzoru pedagogicznego, wykazu stanowisk wymagających kwalifikacji pedagogicznych, kwalifikacji niezbędnych do sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacji osób, którym można zlecać prowadzenie badań i opracowywanie ekspertyz, które obligowało dyrektorów i nauczycieli szkół do opracowywania programów rozwoju szkoły.
W ramach działania 9.2 programy rozwojowe szkół powinny w szczególności obejmować:

• dodatkowe zajęcia dydaktyczno - wyrównawcze oraz specjalistyczne służące wyrównywaniu dysproporcji edukacyjnych w trakcie procesu kształcenia
• doradztwo i opiekę pedagogiczno - psychologiczną dla uczniów wykazujących problemy w nauce lub z innych przyczyn zagrożonych przedwczesnym wypadnięciem z systemu szkolnictwa (np. wsparcie dla uczniów z obszarów wiejskich, wsparcie dla uczniów
• niepełnosprawnych, przeciwdziałanie uzależnieniom, programy prewencyjne, przeciwdziałanie patologiom społecznym)
• dodatkowe zajęcia (pozalekcyjne i pozaszkolne) dla uczniów ukierunkowane na rozwój kompetencji kluczowych, ze szczególnym uwzględnieniem ICT, języków obcych, przedsiębiorczości, nauk przyrodniczo – matematycznych
• efektywne programy doradztwa edukacyjno – zawodowego
• modernizację oferty kształcenia zawodowego i dostosowanie jej do potrzeb lokalnego i regionalnego rynku pracy (wprowadzanie nowych kierunków kształcenia, modyfikacja programów nauczania na kierunkach istniejących)
• współpracę szkół i placówek prowadzących kształcenie zawodowe z pracodawcami i instytucjami rynku pracy służącą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych uczniów jako przyszłych absolwentów
  i wzmacnianie ich zdolności do zatrudnienia (w tym zwłaszcza w zakresie praktycznych form nauczania – staże i praktyki)
• wyposażenie szkół i placówek prowadzących kształcenie zawodowe w nowoczesne materiały dydaktyczne (w tym podręczniki szkolne) zapewniające wysoką jakość kształcenia
• wdrożenie nowych, innowacyjnych form nauczania i oceniania cechujących się wyższą skutecznością niż formy tradycyjne
• wdrażanie programów i narzędzi efektywnego zarządzania placówką oświatową przyczyniających się do poprawy jakości nauczania