EFS

Warunki wyłączeń z udzielania pomocy publicznej określa Rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych), natomiast pomocy de minimis Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 TWE do pomocy de minimis.

Krajowym aktem prawnym regulującym tą kwestie jest Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki zmienione Rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 20 października 2011 r. [Dz. U. Nr 233, Poz. 1383].

Zgodnie z § 3 ust. 1. w/w rozporządzenia pomoc publiczna nie może być udzielona:

1) na pokrycie wydatków kwalifikowalnych związanych z działalnością, o której mowa w art. 1 ust. 2 lit. a i b rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008;

2) podmiotom, o których mowa w art. 1 ust. 6 lit. c rozporządzenia Komisji (WE)
nr 800/2008;

3) na projekt, którego realizacja została rozpoczęta przed dniem złożenia wniosku o udzielenie pomocy, przy czym przez wniosek o udzielenie pomocy należy rozumieć:

• wniosek o dofinansowanie projektu w przypadku beneficjentów pomocy będących jednocześnie beneficjentami,
• umowę o przystąpieniu do projektu w przypadku beneficjentów pomocy niebędących jednocześnie beneficjentami;

4) oraz wypłacona podmiotom, na których ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej, uznającej pomoc za niezgodną z prawem lub ze wspólnym rynkiem (rynkiem wewnętrznym) zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

Zgodnie z zapisami w/w rozporządzenia pomoc de minimis nie może być udzielona:

1) § 32 ust. 2 „na pokrycie wydatków kwalifikowalnych lub podmiotom działającym w sektorach, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a - h rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis”;

2) § 34 ust. 1 „Pomoc de minimis nie może zostać udzielona podmiotowi, który w bieżącym roku podatkowym oraz w dwóch poprzedzających go latach podatkowych otrzymał pomoc de minimis z rożnych źródeł i w różnych formach, której wartość brutto łącznie z pomocą, o którą się ubiega przekracza równowartość w złotych kwoty 200 000 euro, a w przypadku wsparcia działalności w sektorze transportu drogowego – równowartość w złotych kwoty 100 000 euro, obliczonych według średniego kursu NBP obowiązującego w dniu udzielenia pomocy”.

Jeżeli łączna kwota pomocy de minimis przekracza pułap, do pomocy tej nie stosuje się przepisów Rozporządzenia 1998/2006, nawet w odniesieniu do części, która nie przekracza tego pułapu.

Przed udzieleniem pomocy de minimis podmiot udzielający pomocy powinien zweryfikować, czy udzielana przez niego pomoc nie doprowadzi do przekroczenia wskazanych powyżej limitów. W tym celu musi zwrócić się do Beneficjenta pomocy o przedstawienie informacji o otrzymanej dotychczas pomocy de minimis.